અડગ મનના માનવીને હિમાલય પણ નડતો નથી: ચુસ્ત શાકાહારી ગુજરાતી યુવાન કુંતલે સર કર્યો માઉન્ટ એવરેસ્ટ

મારું નામ કુંતલ જોઈશર છે. હું પર્વતારોહક છું. હું વિગન છું. મારો જન્મ 41 વર્ષ પહેલાં પશ્ચિમ બંગાળના ખડગપુરમાં એક ગુજરાતી પરિવારમાં થયો હતો. હું જન્મે શાકાહારી હતો, પરંતુ 2002 માં હું નૈતિક કારણોસર vegan/ વિગન (વધુ ચુસ્ત શાકાહારી) હતો. તે એક સ્વાભાવિક પગલું લાગતું હતું, પરંતુ ક્લાઇમ્બીંગની દુનિયામાં પ્રવેશ્યા પછી મને સમજાયું કે ત્યાં દૂર કરવા માટે અવરોધો છે, ઓછામાં ઓછી એવી ગેરસમજ નહીં કે વિગન પાસે અલ્ટ્રા-એન્ડ્યુરન્સ એથ્લેટ બનવા માટે જરૂરી સ્નાયુ-નિર્માણ પ્રોટીનનો અભાવ છે. 12 વર્ષ પહેલાં, મારા પરિવારમાં કોઈએ વિશ્વાસ ન કર્યો હોત કે હું એક દિવસ વિશ્વના સૌથી ઊંચા શિખરને સર કરીને આ માન્યતાને પડકારીશ. પણ પછી હું અકસ્માતે પર્વતારોહણના પ્રેમમાં પડી ગયો.

હું મુંબઈમાં ઉછર્યો છું, જ્યાં ઉનાળામાં તાપમાન 40 ડિગ્રી સેલ્સિયસ જેટલું વધી શકે છે, તેથી હું ઠંડી સહી શકતો નથી. અને હું સાહસિક પણ નથી. મેં સોફ્ટવેર એન્જિનિયર તરીકે કામ કર્યું હતું અને મારી શરૂઆતના ત્રીસ વર્ષ સુધી મેં શારીરિક કસરત કરવાનું ટાળ્યું હતું; પર્વતારોહણ કરતા પહેલા હું 40 કિલો ઓવરવેઇટ હતો.

પછી, 2009 માં, મેં અને મારી પત્ની ઉત્તર ભારતના શિમલા હિલ સ્ટેશનની મુલાકાત લીધી. 3,400m પર, બહુ સરળ જગ્યાએ અમે ટ્રેક કર્યું પરંતુ મારા માટે ચઢાણ પરિવર્તનકારી હતું. બરફથી ઢંકાયેલ લેન્ડસ્કેપ તરફ જોતાં, મને નવો હેતુ મળ્યો. તે દિવસથી, મેં દરેક ફ્રી વીકેંડ ભારતીય હિમાલયન ક્ષેત્રની શોધખોળમાં વિતાવ્યો, અને એવરેસ્ટ પ્રત્યેનો મારું આકર્ષણ વધતું ગયું .

ઑક્ટોબર 2010માં, મેં નેપાળના તેનઝિંગ-હિલેરી એરપોર્ટ પર, દરિયાની સપાટીથી 2,845 મીટર ઉપર, નજીકના માઉન્ટ પુમોરી [7,161 મીટર-ઊંચા શિખરને ક્યારેક 'એવરેસ્ટની પુત્રી' તરીકે ઓળખાતા] થી નજીકની શ્રેણીમાં આવેલા મહાન પર્વતની પ્રશંસા કરવા માટે કુખ્યાત જોખમી ફ્લાઇટ લીધી. જ્યારે હું એવરેસ્ટ તરફ જોતો હતો ત્યારે એ આથમતા સૂર્યમાં ચમકતો હતો, હું જાણતો હતો કે મારે તેના પર ચઢવાનું છે. ટ્રેકર્સને મહામહેનતે સમજાવીને શાકાહારી ખોરાક સાથે મેં એ પાર કર્યું.

2011 માં, પ્રેક્ટિસ રન તરીકે, મેં ભારતીય હિમાલયમાં 6,153 મીટર ઉંચી સ્ટોક કાંગરી ચઢી. કોઈ એવા વ્યક્તિ તરીકે જોવાની ઈચ્છા ન હતી કે જેમનો આહાર તેમને ઉચ્ચ જોખમની પરિસ્થિતિઓમાં ઓછો ભરોસાપાત્ર બનાવે છે, મેં અગાઉથી યોજનાઓ માટે મેનૂ પૂછ્યું અને ખાતરી કરી કે બેઝ કેમ્પ પરના રસોઈયા થોડી હેરફેર સાથે દરેક વસ્તુને અનુકૂલિત કરી શકે. તમને અત્યંત ઊંચાઈએ ઘણો ખોરાક જોઈએ છે. 5500m પર, તમારું શરીર આરામ કરતી વખતે દરરોજ 4,000 કેલરી બર્ન કરે છે, અને તે ઊંચાઈથી ઉપર તમારી ભૂખ ઓછી થાય છે, તેથી મોટાભાગના ક્લાઇમ્બર્સ બેઝ કેમ્પમાં માંસ અને ડેરી પર ભાર મૂકે છે, જ્યાં તમે ચારથી પાંચ અઠવાડિયા વિતાવો છો. શાકાહારી લોકો માટે, આનો અર્થ એ છે કે પાઉડર સોયા દૂધ, તળેલા બટાકા, શાકભાજીની કરી, બ્રેડ અને કઠોળ, ઉપરાંત શક્ય તેટલા કાજુ અને ન્યુટ્રિશન બાર.

2014 માં, હું એવરેસ્ટ જીતવા માટે નીકળ્યો. હું નેપાળના બેઝ કેમ્પ સુધી પહોંચ્યો, પરંતુ પ્રચંડ હિમસ્ખલનથી 16 શેરપાઓ માર્યા ગયાંને કારણે પ્રવાસ ઓછો થયો. હું બીજા વર્ષે પાછો આવ્યો, પણ ત્યાં ભયાનક ભૂકંપ આવ્યો જેણે નેપાળને તબાહ કરી નાખ્યું. હું બેઝ કેમ્પ પર હતો જ્યારે હિમપ્રપાત થયો હતો. હું નસીબદાર હતો કે જીવિત પરત ફર્યો.

2016 માં સફળતા મળી. અને તે બહાર આવ્યું છે કે લીલો આહાર પણ ઉંચાઈ પર ચઢવા માટે અનુકૂળ છે. મોટા ભાગના ક્લાઇમ્બર્સને નેપાળી અથવા તિબેટીયન બેઝ કેમ્પમાંથી ઉપર ચઢવા માટે લગભગ ચાર દિવસની જરૂર પડે છે અને દરરોજ લગભગ 15,000 કેલરીનો વપરાશ થાય છે. જેમ જેમ નર્વસ સિસ્ટમ ઓક્સિજનથી ભૂખી થઈ જાય છે, તે તમારા મગજને કહેવાનું બંધ કરે છે કે તમે ભૂખ્યા છો. મેં વારંવાર નોન-વિગન ક્લાઇમ્બર્સને તેમના શરીરમાં ખોરાક નાખવા માટે સંઘર્ષ કરતા જોયા છે. પરંતુ હું ઘણાં બધાં કાર્બોહાઇડ્રેટ્સ અને ચરબી ખાતો હતો, જે તમને માંસથી સંતોષ આપતો નથી; પરિણામે તે ખાવાનું સરળ બને છે. 8,500m પર, મને કમ્ફર્ટ ફૂડ્સ ગમે છે, જે કોઈ ખરાબ બાબત નથી – તે તબક્કે તે પ્રોટીન, વિટામિન્સ અથવા મિનરલ્સ વિશે નથી, માત્ર કેલરી વિશે છે. હું મારી બેગમાં ક્લિફ બાર્સ, ઓરીઓસ અને માંસ-મુક્ત ડિહાઇડ્રેટેડ ભોજન સાથે રાખું છું.

હિલેરી સ્ટેપ પર ચડતી વખતે, તમે ટોચને જોશો તે પહેલાં ક્રોસ કરવા માટે ત્રણ સ્નો હમ્પ્સ છે. ત્યાં અંતરે, મારા શેરપા ગાઈડ, મિંગમા ટેન્ઝી, મને લહેરાવ્યો. તે ખૂબ જ જબરજસ્ત હતું, હું આંસુ રોકી શક્યો નહીં. મારા સેટેલાઇટ ફોન પર એક મિનિટની ક્રેડિટ બાકી હોવાથી, મેં ઘરે ફોન કર્યો, પછી હું ઉપરથી દૃશ્ય માણવામાં ખોવાઈ ગયો. હું તે 20 મિનિટ ક્યારેય ભૂલીશ નહીં. જીવનની એકમાત્ર લાગણી જેની સરખામણી હું એ આનંદની ક્ષણ સાથે કરી શકું છું અને તે મારી પુત્રીનો જન્મ છે. પર્વતારોહક તરીકે મારા માટે તે એક મોટી સિદ્ધિ હતી, પરંતુ તે દરેક શાકાહારી સાહસિકો માટે સકારાત્મક સમાચાર હતા.

20 મિલિયનથી વધુની વસ્તી સાથે પણ, મુંબઈમાંથી કોઈએ ક્યારેય એવરેસ્ટ પર ચઢ્યું ન હતું, તેથી મારું હીરોની જેમ સ્વાગત કરવામાં આવ્યું. પરંતુ મને સાચા શાકાહારી તરીકે ઉજવણી કરવી મુશ્કેલ લાગી. અભિયાન પહેલાં, મેં ફર વિનાના સૂટ માટે પુષ્કળ તપાસ કરી પરંતુ પ્રાણી-મુક્ત ગિયર જે ઉચ્ચ-થર્મલ ઇન્સ્યુલેશન પ્રદાન કરે છે તે અશક્ય સાબિત થયું, તેથી મેં ક્રૂરતા-મુક્ત ફર-ડાઉન સૂટમાં મારું 2016 ચઢાણ પૂર્ણ કર્યું. આ સમયે મારી નૈતિક માન્યતાઓએ મને પડકાર્યો. હું જાણતો હતો કે મારે ફરીથી જવું પડશે અને મારે એવી કંપની શોધવી પડશે જે મને વિગન પોશાક બનાવવા માટે તૈયાર છે, પરંતુ એ પણ મુશ્કેલ હતું.

મારા આશ્ચર્યની વાત એ છે કે, ફેસબુકની એક સરળ વિનંતીનો જવાબ સેવ ધ ડક દ્વારા આપવામાં આવ્યો હતો, જે એક ઇટાલિયન સસ્ટેનેબલ-ક્લોધિંગ બ્રાન્ડ છે જેની પ્રોડક્ટ્સ 100-ટકા વિગન છે. મારા અને મિંગમા માટે, તેઓએ એક અદ્ભુત વિગન સૂટ ડિઝાઇન કર્યો - એક ઉદ્યોગ પ્રથમ - જે -50°C તાપમાન અને 100kph સુધીની પવનની ઝડપનો સામનો કરશે.

અમને એપ્રિલ 2018 માં અમારા સૂટ્સ મળ્યા અને લોત્સે [વિશ્વનો ચોથો-ઉચ્ચ પર્વત] પર તેનું પરીક્ષણ કરવાનું નક્કી કર્યું. તેનું શિખર એવરેસ્ટથી માત્ર 300 મીટર નીચે છે, પરંતુ તે એક ઓછો જાણીતો પર્વત છે. અમે 15 મે, 2018 ના રોજ સમિટ પર પહોંચ્યા અને, અમારા પોશાકો ખૂબ ગરમ હતા. જ્યારે સૂર્ય બરફમાંથી બહાર નીકળે છે, ત્યારે તમે ખૂબ ગરમી લાગતી હતી. મેં ફેરફારો કરવા માટે સેવ ધ ડકને કહ્યું: ટોચ પર ઝિપર્સ, અને વધુ જરૂરી વસ્તુઓ વહન કરવા માટે ખિસ્સાની અંદર રાખ્યા, કારણ કે શરીરની ગરમી તમારી તકનીકને બંધ થતી અટકાવે છે.

આ વખતે, મેં તિબેટથી એવરેસ્ટના ઉત્તર તરફ ચડ્યું, જે વધુ ટેકનિકલ માર્ગ માનવામાં આવે છે કારણ કે પરિસ્થિતિઓ વધુ કઠોર છે. 23 મે, 2019 ના રોજ, સવારે 5.30 વાગ્યે, મારા તેજસ્વી પીળા, વિગન સેવ ધ ડક સૂટમાં હું ગર્વથી ઉભો હતો, મારા બધા અંગૂઠા અને આંગળીઓ અકબંધ, અને સનબર્ન વિનાના હતા. આજે, મને એ કહેતા ગર્વ થાય છે કે હું એવરેસ્ટ સર કરનાર પ્રથમ રેકોર્ડેડ શાકાહારી છું. પરંતુ મને જે વધુ ગમશે તે છે વિગન પર્વતારોહણને સામાન્ય બનાવવું. સર એડમન્ડ હિલેરીએ કહ્યું હતું તેવું છે: "આપણે જે જીતીએ છીએ તે આ પર્વત નથી, પરંતુ આપણે પોતે છીએ." જો હું કોઈના જીવનમાં સકારાત્મક તફાવત લાવી શકું, તો બહુ જ રાજી થઈશ. બાકીનું બધું જ ગૌણ છે.

ફોટોઝ અને માહિતી: HOW KUNTAL JOISHER BECAME ONE THE FIRST VEGANS TO CLIMB EVEREST

તમારા જેવા લાખો ફરવાના શોખીન લોકોની જેમ તમે પણ Tripoto પર તમારા પ્રવાસની તસવીરો અને અનુભવો શેર કરો

મફતમાં ટ્રાવેલ કરવા માંગો છો? Tripoto પર આવી ક્રેડિટ મેળવો અને પછી તમારા આગામી પ્રવાસમાં હોટેલ બુકિંગ તેમજ વેકેશન પેકેજ મેળવો

Tripoto ગુજરાતીને ફેસબુક પર ફોલો કરવા માટે અહીં ક્લિક કરો

દેશ-વિદેશના પ્રવાસ પ્રસંગો અને તમારી મુસાફરીના અનોખા અનુભવો શેર કરો, આ સિવાય અન્ય મુસાફરો ક્યાં જઇ રહ્યા છે અને તેઓ શું કરી રહ્યા છે? તે પણ જાણો. એકબીજાની સાથે ફરીએ અને એક બીજાને ગમતા રહીએ